نواحی نوآوری در حال رشد را میتوان در دهها شهر و کلانشهر یافت که این مناطق به یکی از سه مدل کلی پایبند هستند.
*** مدل Anchor plus
به گزارش پژواک [1]، در درجه اول در مرکز شهرها و میانههای شهرهای مرکزی یافت میشود، محلی است برای توسعه چند منظوره در مقیاس بزرگ در اطراف موسسات اصلی و پایگاه غنی شامل شرکتهای مرتبط کارآفرینان و شرکتهای فعال در اقتصاد [1] نوآوری است.
به عنوان بهترین مثالها برای این مدل میتوان به ناحیه نوآوری Kendall در کمبریج و ناحیه Cortex در سنت لوئیس اشاره کرد.
*** مدل Re-imagined Urban Area
نواحی شهریه باز طراحی شده که اغلب در نزدیکی یا کنار حواشی ساحلهای تاریخی یافت میشوند، محلی است که مناطق صنعتی و انبارها در حال ایجاد تحول ظاهری و اقتصادی هستند.
این تحول تا حدی از طریق دسترسی ترانزیتی، وجود بنای تاریخی و نزدیکی آنها به شهرهایی [2] با هزینه ایجاد بالا تامین میشود و این پتانسیل با حضور موسسات تحقیقاتی پیشرفته و شرکتهای مجری تکمیل میشود.
برای این مدل، بازسازی قابل توجهی که در ساحل South Boston و منطقه Union Lake South Seattle حال انجام است، میتوان مثال زد.
*** مدل Urbanized Science park
به گزارش پژواک [1]، پارک علمی شهری که معمولاً در مناطق درون و برون شهری یافت میشود، محلی است که به صورت سنتی از طریق مناطق جدا افتاده است.
مناطق گسترده نوآوری از طریق افزایش تراکم و تزریق فعالیتهای جدید( از جمله خرده فروشیها و رستورانها )در حال توسعه شهرنشینی هستند.
پارک مثلث تحقیقاتی کارولینای شمالی شاخصترین پردیس تحقیق و توسعه [3] قرن بیستم، قویترین مثال برای این مدل است.
در نوامبر ۲۰۱۲، RTP از یک طرح جامع ۵۰ ساله جدید رونمایی کرد که شاخص تمرکز بیشتر از ساختمان و امکانات رفاهی از جمله ایجاد یک منطقه پر جنب و جوش مرکزی، اضافه کردن حداکثر ۱۴۰۰ واحد مسکونی [4]، خردهفروشی و امکانات احتمالی ساخت یک خط حمل و نقل ریلی [5] سبک برای اتصال پارک به مناطق دیگر بود.
انتهای پیام///