با ظهور اقتصاد جهانی و ماهیت انقلابی فناوری اطلاعات و ارتباطات، شهرها به آهنربایی در جذب منابع مختلف و قطبی برای گسترش نوآوری تبدیل شده‌اند.
*** چیستی ناحیه نوآوری
به گزارش پژواک [1]، از اواخر دهه ۱۹۹۰ نواحی نوآوری به روندی نوظهور در بسیاری از شهرها تبدیل شدند و مناطقی را هدف قرار دادند که پتانسیل بالایی در نوآوری و کارآفرینی داشته و فضاها و ایده‌ها را برای بهبود و توسعه ارتباطات به کار می‌گرفتند.
ایده کلی یک ناحیه نوآوری برقراری ارتباط جهت جذب و ماندگاری افراد در همان ناحیه است و این هدف با ایجاد محله‌هایی با اقامت‌های مناسب منابع پیشرفته و امکانات رفاهی تسهیل می‌شود.
این نواحی همچنین برای مفاهیمی از قبیل همکاری و کارآیی در اکوسیستم‌های استارتاپی، همکاری سازماندهی شده و رویدادهای موثر در حوزه مدیریت، علوم و مهندسی شناخته می‌شوند.
یک ناحیه نوآوری در کمترین حالت باید مکانی باشد که مردم و معنا به گونه‌ای در آن متمرکز شوند تا نوآوری از طریق تبادل دانش و همکاری در ایده‌ها، از راه‌های جدید و غیر منتظره و گسترش یابد.
موسسه بروکینگز یک ناحیه نوآوری را به عنوان منطقه‌ای با حضور متمرکز دارایی‌های فیزیکی، اقتصادی و ارتباطی تعریف می کند.
در چنین مناطقی چنانچه این سه نوع دارایی با فرهنگی حامی و ریسک‌پذیر ترکیب شوند یک اکوسیستم نوآوری خلق می کنند که به ایجاد رابطه هم افزایی بین مردم شرکت‌ها و امکانات موجود منجر شده و تولید ایده‌ها و تجاری سازی آنها را تسهیل می‌سازد.
نواحی نوآوری دارایی‌های اقتصادی، فیزیکی و ارتباطی را در یک منطقه جغرافیایی متمرکز می کنند تا یک اکوسیستم نوآوری با قابلیت توسعه مشاغل با کیفیت و رشد اقتصادی ایجاد نمایند.
شهرهایی مانند لندن، نیویورک و بوستون فعالانه در ترویج این نواحی برای جذب نوآوران در سطح جهانی و افزایش سودآوری اقتصادی و اجتماعی مشارکت دارند.
*** دارایی‌های ارتباطی
- دارایی‌های شبکه‌سازی (ارتباط قوی):
منابع با پتانسیل مستحکم تر کردن ارتباطات به فعلی با کارگاه‌ها، رویدادهای آموزشی و کنفرانس‌ها [2]
- دارایی‌های شبکه‌سازی (ارتباط ضعیف):
منابع با پتانسیل ساختن ارتباطات جدید از طریق دورهمی‌های گروه‌های مختلف، رویدادهای سالنی شهر، هاکاتون‌ها، فضاهای باز طراحی شده برای شبکه سازی
- ارتباطات تصادفی و لحظه‌ای:
نقاط برخورد و تجربه ساکنین [3] از زیستن در منطقه
*** دارایی‌های فیزیکی
- دارایی‌های فیزیکی عمومی:
پارک‌ها، فضاهای سبز و باز، خیابان‌های مناسب برای همکاری [4] و ارتباط برقرار کردن، پارکینگ، پیاده‌رو‌های [5] عریض و دارای جلوه‌های بصری
- دارایی‌های فیزیکی خصوصی:
ساختمان‌های خصوصی که با نوع طراحی [1] خود باعث بهبود فضای نوآوری می شود، فضاهای آزمایشگاهی، فضای کاری مشترک
- دارایی‌های تسهیل‌کننده‌ی ارتباطی:
زیرساخت‌‍های بزرگ مانند حمل و نقل سریع و قابل دسترسی [6] از هر منطقه شهر، شبکه‌های ارتباطی مانند فیبر نوری
*** دارایی‌های اقتصادی
- نهادهای موثر در انگیزش نوآوری:
مراکز تحقیقاتی و آموزشی، استارتاپ‌ها و کارآفرینان
- پرورش‌دهندگان نوآوری:
شرکت‌ها، سازمان‌ها، شتابدهنده‌ها، مراکز رشد، پارک‌های علم و فناوری [7]، سرمایه‌گذاران، دفاتر انتقال تکنولوژی، فضاهای کاری اشتراکی، سازمان‌های آموزش کارکنان
- امکانات ناحیه:
خدمات حمایتی محلی، شرکت‌های تضامنی، مغازه‌های محلی، کافه‌ها و رستوران‌ها، هتل‌های کوچک
*** تعریف ناحیه نوآوری
به گزارش پژواک [1]، به طور خلاصه، یک ناحیه نوآوری، یک مرکز اقتصادی قدرتمند با تراکم دارایی‌های نوآوری است.
انتهای پیام///